Trek alles in twijfel, alles!

Trek alles in twijfel! Alles, maar dan ook alles. Zelfs wanneer anderen dat zeggen. Dat is het motto van mijn dochter op dit moment.

We zaten in de Volvo. De brug stond open. Het was warm in de auto. Ik had de airco al aangezet.

“Dat werkt niet” liet mijn dochter weten, met haar vingers al op het knopje voor het raam. Ik legde geduldig uit dat het even duurt. Ik hoorde een zacht gemompel vanuit haar mond, die met een duim gevuld was. Ze was niet moe, hoewel ik zei dat ze er wel moe uit zag. Dertien rondjes rennen tijdens de sponsorloop op school. Dus ze was moe.

Ik vroeg haar hoe het verder was geweest op school. Er volgden een opsomming, afgesloten met de woorden: “Morgen ben ik vrij.” Ik werd gestoord in mijn eigen gedachten. Nee, dochterlief vertelt interessante verhalen en anekdotes, maar het analyseren ervan neemt soms tijd in beslag.

Ik toeterde naar een fietser. Vanwege een kamikaze actie. Ik vroeg haar of ze niet in de war was. Ze was heel stellig, want morgen was het toch echt Hemelvaartsdag.

“Nee, lieverd, dat is volgende week pas” vertelde ik haar. Dat was niet zo. Ik besloot een onafhankelijke bron te gebruiken: Google Auto.

“30 mei” was het antwoord. De reactie van mijn dochter: “Echt niet. Ze heeft het fout. ” Tijd voor een nieuwe vraag: “Hoeveel dagen tot aan Hemelvaartsdag?” Dat waren er acht. De oudste besloot in de grijpen en begon te tellen en kwam uit op 30, dus 30 mei.

“Toch is het niet zo.”

Mijn dochter is heel kundig als het om het in twijfel trekken van dingen gaat. Wanneer alle argumenten van haar kant niet meer vol te houden zijn, dan zit er maar een ding op: boos uit het raam staren.

Thuisgekomen liet ze vol enthousiasme weten dat ze volgende week vrij is. Of ik dat haar niet al vertelde? Nee, dát was niet zo.

Afbeelding bovenaan deze pagina: Pexels.