Ah ja, we testen onze kinderen graag én vaak. Zodat we een duidelijk beeld kunnen krijgen waar het kind “staat” als het om de ontwikkeling gaat. De oudste kreeg de afgelopen week te maken met toetsen, toetsen en nog eens toetsen.
Wennen
Het is nog steeds erg wennen voor mij als ouder. De hoeveelheid toetsen die afgenomen worden bij mijn kinderen. De jongste gaat naar de vrijeschool en daar wordt aanzienlijk minder getoetst. De oudste bezocht het regulier onderwijs, waar meer getoetst werd. Na een periode op de vrijeschool volgde de periode op speciaal basisonderwijs en daar was het een kwestie van toetsen, toetsen en nog eens toetsen. Het originele bericht dat ik hierover schreef in 2018 heb ik aangepast in 2022.
Hoe ga je om met een kind dat een angst heeft voor toetsen?
Die vraag beantwoorden is niet makkelijk. Wanneer je bedenkt dat je te maken hebt met een kind dat daags na het overlijden van een grootouder aan de bak moest gaan met een toets, was dat echt niet normaal. Wij vonden dat in ieder geval niet. Het was weinig zinvol. Het leverde onnodig veel stress op.
Toch stond de leerkracht erop om de toets af te nemen. Het moest gedaan worden. Of de verbazing over de tegenvallende resultaten gespeeld was of niet, dat weet ik niet meer precies na al die jaren.
Dwingen heeft geen zin. Dat staat vast. Dat heeft de tijd ons geleerd. Vraag je het mij, dan zou het aantal toetsen tot een minimum beperkt moeten worden. Een goede leerkracht zou dit moeten weten. Een goede leerkracht weet waar een kind ‘staat.’ Al zal niet iedereen het hiermee eens zijn.
Momentopname?
Is een toets geen momentopname? Kan die momentopname niet door allerlei oorzaken verstoord zijn? Hoe ga je daar vervolgens mee om? Welke waarde hang je dan aan die toets? Je hebt dan wel wat “op papier,” maar wat doe je er vervolgens mee. We hebben als ouders vast moeten stellen dat zelfs dan er wel degelijk een waarde toegekend werd aan die toets.
We doen zo ons best, om te bepalen waar onze kinderen staan dat we misschien verloren gaan in een grote hoeveelheid toetsen. Wellicht is het een goed idee om eens verder te kijken dan alleen maar toetsen afnemen. Nogmaals, niet iedereen zal het hiermee eens zijn. Net zo goed als dat niet iedereen het met mij eens zal zijn dat een kleuter moet kunnen “kleuteren” (voelen, spelen, ontdekken). Ik ben ervan overtuigd dat er binnen het onderwijs genoeg te veranderen valt. Maar goed, wie ben ik? Ik ben immers die bloggende huisvader en ik weet ook niet alles.
Blij
Ons kind kwam na de vrijeschool terecht op speciaal basisonderwijs en daar werden de toetsen over een nog langere periode uitgespreid. Een nog langere periode van stress en onzekerheid. Ons kind was maar wat blij dat die periode uiteindelijk afgesloten werd dankzij het afscheid. Dus met de overstap naar de middelbare school.
De toetsen zijn voor ons kind voorbij. De uitslagen ervan hebben we in veel gevallen voor kennisgeving aangenomen en ze gezien als momentopnamen. Want dat waren ze. Ons kind zou op sommige momenten niet “hoog” scoren. Daar ging het ons echt niet om. We hebben nooit gezegd dat ons kind een bepaald niveau zou moeten halen. Opvallend is wel dat ons kind uiteindelijk is terechtgekomen op een middelbare school waarvan men eerder beweerde, op basis van die toetsen dat dit erg moeilijk zou zijn.
Afbeelding bovenaan deze pagina: Unsplash.
Update 2022
Dit bericht is aangepast op 4 oktober 2022.
