Terug van weggeweest op de website! De tien vragen die je wel aan een huisvader stelt, maar niet aan een huismoeder! Dit artikel was op wonderbaarlijke wijze verdwenen na wat updates van de website. Totdat ik me bedacht dat dit artikel natuurlijk niet mag ontbreken op deze website. Vandaar dat ik de originele versie uit het archief ophaalde, afstofte en voorzag van wat updates. Kortom, welke vragen stel je gewoon echt niet, maar worden gewoon wel gesteld?
Het zijn van die vragen waarvan je denkt “Oh nee toch?” en toch worden ze gewoon gesteld. Misschien niet eens met nare bedoelingen. Omdat de vragen soms zo raar zijn, geven ze je toch een bepaald gevoel. Laat je daarom verrassen of verbazen door vragen die me de afgelopen jaren gesteld zijn.
10. Wat is je leukste klusje?
Vergelijk deze een beetje met de vraag die je kunt stellen aan een chirurg. Welke operatie die de chirurg het leukst vindt om uit te voeren. Een rare vraag natuurlijk. Heeft de chirurg voorkeuren? Misschien wel, misschien niet. Persoonlijk kan ik me niet voorstellen dat de chirurg staat de juichen bij het binnenrijden van een patiënt in de OK wanneer het om een bepaald soort operatie gaat of tekeer gaat tegen de collega’s.
“Jippie, weer een amputatie! Dat was toch al zo lang geleden zeg!”
“Ah, kak, niet alweer een blindedarmoperatie, daar ben ik nu toch wel zo klaar mee. Kan iemand anders die niet doen?”
Bovendien, het woord klusje. Een verkleinwoord. Mensen hebben de neiging om bepaalde woorden kleiner te maken, zodat het ineens leuk moet zijn. Ik kan je vertellen er is geen bal aan om te strijken. De ramen lappen is gewoon schijtwerk en de vaatwasser uit- en inruimen zal me echt niet doen juichen.
Stofzuigen daarentegen…
Nee, serieus. Ook stofzuigen niet. Zelfs stofzuigen niet, al maak ik daar regelmatig grappen over.
Huishoudelijke taken zijn geen klusjes. Het is niet zoiets als heitje voor een karweitje. Als dat zo is was ik nu schathemeltjerijk. Mijn wederhelft was trouwens straatarm, aangezien zij die heitjes zou moeten betalen, nietwaar?
9.Iedere dag is dan een papadag?
Het was zelfs de titel van een artikel waarin ik voorkwam! De strekking was dat het iedere dag een papadag was, omdat ik een van de huisvaders was die werd geïnterviewd.
Het woord papadag mag ritueel verbrand worden, daarna metersdiep begraven worden en vervolgens mag daar overheen een laag beton gegoten worden. Zo dol ben ik op dat woord. De reden: bestaan er ook mamadagen? Nee, die bestaan niet.
Het woord papadag valt in de categorie als vaders die op hun kinderen passen. Iedere vader die van mening is dat hij op zijn kinderen past moet zijn mond schrobben met groene zeep. Daarna mag hij een half uur in de hoek gaan staan. Als vader pas je niet op je kinderen. Daarvoor heb je een oppas. Ook wel babysitter genoemd. Je weet wel, dat is dat lieve buurmeisje van drie deuren verderop dat je teveel of te weinig betaalt. Of, wanneer je echt modern bent, dan is dat die aardige buurjongen van zes deuren verderop. Die kan het namelijk ook. Ook daar gelden de regels van emancipatie namelijk!
Ga fietsen met je papadag!
8. Heb je er moeite mee dat je vrouw hoofdkostwinner is?
Om eerlijk te zijn: iedere avond huil ik mezelf in slaap met de gedachte dat dit zo is. Elke ochtend sta ik huilend onder de douche en besef ik wat voor totale mislukking ik geworden ben, nu zij meer inkomen binnenhaalt dan dat ik doe. Het valt niet mee mensen, het is zwaar, loodzwaar. Dat ik nog de moeite neem om uit bed te komen.
Wanneer je er moeite mee hebt dat je partner meer verdient dan jij, moet je eens goed nadenken waarom dit zo is. Waarom heb je het idee dat het een wedstrijd is? Waarom is het belangrijker dat jij meer geld binnenhaalt? Is dat werkelijk zó belangrijk? Wat zegt dit eigenlijk? Geeft dit je meer eigenwaarde, een hogere status?
7. Wat vindt je vrouw er echt van?
Om heel eerlijk te zijn: verschrikkelijk. Niet verder vertellen. We houden het tussen ons.
Je mag best weten dat dit een eenzijdige beslissing geweest is. Ik heb op een dag tegen haar gezegd: “Zo, nu ga jij met je geëmancipeerde kont maar eens doen waar je goed in bent en dat is werken.” Daarna ben ik koffie gaan drinken en wat gaan stofzuigen. Hier en daar gaf ik een kind een aai over het bolletje. Dat werkte best fijn voor mij, dus we lieten het zo. In 2014 begon ik een website en daar lees je nu dus dit artikel. Simpel toch?
Wil je nu een heel eerlijk antwoord? Natuurlijk vindt mijn wederhelft het soms niet leuk dat ze soms dingen moet missen. Dat is het gevolg van fulltime werken. Dat zou omgekeerd ook zo zijn. Inmiddels heeft ze een functie waarin ze zeer flexibel is als het om haar werktijden gaat. Dat maakt veel goed. Daar staat tegenover dat ze reist tussen Nederland, België en Duitsland. Haar werktijden zijn soms een uitdaging, maar hé, dat is ons hele gezin soms!
6. Oh, dus eigenlijk is ze gewoon een carrière bitch?
Zeker! Kom maar door met de volgende vraag, want je zal wel niet willen aannemen dat het niet zo is, toch? Iedere vrouw die ervoor kiest om een carrière te willen plannen is namelijk die carrière bitch. Kansen pakken en kansen nemen, dat is blijkbaar gelijk aan het zijn van een bitch. Een krachtige houding aannemen, dan ben je dat. Raar, mannen worden nooit zo omschreven. Dan zijn het doortastende mannen of de juiste mannen op de juiste plaats.
5. Waarom wil je vrouwenwerk doen?
Het was me lange tijd niet duidelijk hoe ik met deze vraag om moest gaan, want ik vond de vraag echt werkelijk te dom. Alsof het huishouden een taak was voor de vrouw. Blijkbaar zijn er nog mensen die er zo over denken. Overigens zijn dat niet alleen mannen. Ook vrouwen denken er zo over.
Wanneer een man verantwoordelijk is voor het huishouden, dan gaat alles mis. Toegegeven, bij mij gaat veel mis. Dat heeft niets te maken met het feit dat ik man ben. Dat heeft te maken met mijn persoonlijkheid. Was ik vrouw geweest, dan zou dat precies hetzelfde zijn geweest. Daar ben ik van overtuigd. Dan nog steeds: niet alles gaat mis. Dan nog steeds: het huishouden is niet voorbehouden aan alleen de vrouw. Wanneer je daar wel in gelooft, dan raad ik je aan zo snel als mogelijk een afspraak te maken met professor Barabas. Die heeft een goedwerkende teletijdmachine, waarmee je kunt tijdreizen. Zie voor meer informatie de strips van Suske en Wiske.
4. Hoe kun je dit volhouden?
Goede vraag, zodra ik je het antwoord kan geven, dan laat ik dat weten! Voorlopig is het net de Marathon de Sables. Nou ja, net iets zwaarder, denk ik.
3. Mis je niets?
Wat zou ik moeten missen? Als het gaat om het samenwerken met collega’s, dan mis ik inderdaad iets. Dat klopt. Alleen combineer ik mijn taken als huisvader met werkzaamheden als zelfstandig ondernemerschap. Ik weet dat dit niet hetzelfde is, want ik heb geen collega’s. Wel heb ik leuke klanten. Of ik iets mis is een bijzondere vraag. Het is anders dan wat je normaal gewend bent, dat klopt. Het is een kwestie van gewenning.
2. Missen je kinderen hun moeder niet?
Alsof de kinderen hun moeder nooit meer zien! Mama is namelijk 24/7 aan het werk. Dat niet alleen, ze doet dat ook nog eens 365 dagen in het jaar en in een schrikkeljaar zelfs 366 dagen! Slapen doet ze niet thuis, dus nee, de kinderen zien haar nooit. We hebben gelukkig een leger aan therapeuten, die ze ondersteunen.
Wat dacht je van vakanties? Of wat dacht je van een werkschema dat haar in staat stelt om bij bijzondere momenten op school te zijn? Of zelfs gastlessen te geven waar dat nodig mocht zijn op school? Dat had je vast niet gedacht hè? Niet slecht hè, voor die carrière bitch!
1. Het is vast heel makkelijk, nietwaar?
Klopt, we hebben niet een, maar twee geldbomen in de tuin staan. Ze zijn wintervast. Handig, wanneer het vriest. Bovendien ze bloeien het hele jaar door. Dat zorgt er eigenlijk voor dat we nooit tekort komen. Ook heeft mijn wederhelft een ongelimiteerd banksaldo dankzij die vetbetaalde baan. Want dan is het alleen mogelijk, toch?
Blijkbaar moeten we na al die jaren nog steeds uitleg geven over ons huishoudboekje en hoe we het precies doen. Net zo goed als dat we na al die jaren nog steds uitleg moeten geven dat het toch echt en beslissing was die we samen genomen hebben. Het klopt, ik ben de huisvader, maar het raakt haar ook. Dat wordt voor het gemak even vergeten. Net zo goed als dat vergeten wordt dat het niet ‘zo makkelijk is.’ Het is geen kwestie van ‘makkelijk geld verdienen.’ Daarmee zeg ik niet dat we in armoede leven. Ik zeg daarmee ook niet dat we in rijkdom leven. Nou ja, dat laatste klopt niet helemaal. We leven wel in rijkdom. We hebben natuurlijk twee prachtige dochters. Dát is rijkdom!
Waarom dit artikel?
Dit artikel schreef ik in 2019 nadat ik meerdere keren geïnterviewd was. De intenties waren goed, de bedoelingen waren goed. De reacties op de interviews waren soms vrij duidelijk. Mensen hadden een mening. Een mening die gebaseerd was op wat zij dachten dat de waarheid was. Anno 2023 is die mening soms niet gewijzigd. Die mening is niet alleen van toepassing op mijn eigen situatie, maar heeft betrekking op meer werkende vrouwen, waarvan de partner niet de hoofdkostwinner is. Men moet dingen uitleggen. Dit artikel is dan ook opgedragen aan al deze personen.
