Over
De Goede Huisvader
Even voorstellen
Harm Jagerman (1976), woonachtig in het westen van Nederland, vader van twee dochters (2008, 2011), huisvader, websiteontwikkelaar, leverancier van web diensten, schrijver en hier en daar actief als … verzin maar wat…
Bovenal ben ik De Goede Huisvader. Dat ben ik sinds 2014. In ieder geval via deze website. Ben ik daarmee ook een goede huisvader? Nee. Ik ben niet beter dan andere huisvader. De naam heb ik aangenomen als een soort geuzennaam. Inmiddels voer ik de naam als een soort merknaam. Onder deze naam ontplooi ik bedrijfsactiviteiten. Via deze website deel ik onder de naam De Goede Huisvader mijn gedachten. Ben je geïnteresseerd in de bedrijfsactiviteiten, dan verwijs ik je graag naar deze website.
Lees gerust even verder wie ik precies ben… misschien heb je er wat aan!
Bio
In de jaren zeventig werd ik geboren in Leiden. Ik zal je niet vermoeien met mijn jeugd, want die was niet bijzonder spannend. Wat wel invloed heeft gehad was het overlijden van mijn vader, op elfjarige leeftijd. Dat heeft een grote rol gespeeld om veel tijd door te brengen met mijn kinderen. Mijn vader had een drukke baan en er was weinig tijd voor de kinderen.
Als het om ‘werk’ gaat liggen mijn roots in de IT. Ik begon rond de eeuwwisseling als veel anderen in de IT, omdat er een gevaar op de loer lag. Een virtueel beestje dreigde de boel te verstoren. Uiteindelijk bleek het allemaal wel mee te vallen met de Millennium Bug. Daarna maakte ik uitstapjes naar de recruitmentwereld, verzekeringswereld. Ook werkte ik zelfs als frontoffice medewerker van een hotel (zeer korte tijd overigens). Uiteindelijk keerde ik terug naar de computers. Logisch, want ik was eigenaar van een eigen computer toen ik een jaar of negen was.
Digitalisering van archieven stonden centraal in de laatste jaren van mijn werkzaamheden als senior functioneel applicatiebeheerder bij een academisch ziekenhuis. Samen met vraagstukken op het gebied van Bring Your Own Device en de uitrol van nieuwe Office-versies. Er kwam een einde aan mijn werkzaamheden toen ik in 2013 een burn-out kreeg.
Wat moet je niet doen tijdens een burn-out? Geen grote beslissingen nemen. Verhuizen of je baan opzeggen bijvoorbeeld. Wat deed ik? Ik besloot mijn baan op te zeggen…
De reden voor het opzeggen van mijn baan was logisch. Wanneer ik in het bos liep met mijn twee kinderen (soms aangevuld met mijn wederhelft, wanneer ze niet aan het werk was), dan was ik gelukkig. Wanneer ik in gesprek was met een arbo-arts, dan was ik doodongelukkig.
Samen met mijn wederhelft nam ik de beslissing om te stoppen met werken. Niet helemaal. Ik zou mijn bestaan als huisvader combineren met mijn werkzaamheden als zelfstandig ondernemer. Sinds 2010 was ik ingeschreven als zelfstandig ondernemer. Als fotograaf en IT’er (websiteontwikkelaar en IT-adviseur).
In 2015 en 2016 besloot ik opnieuw terug te keren in loondienst. Ik werd achtereenvolgens consultant en online marketeer. De eerste functie was een groot succes (niet). De werkgever toonde zich weinig bereid mee te denken als het ging om de situatie waarin ik me bevond. Ons oudste kind had meer zorg nodig en daardoor was het soms plannen in de agenda. De tweede werkgever was bereid mee te denken. Toch besloot ik geen nieuw contract aan te gaan. Daar had ik mijn redenen voor. Ik wilde verder als zelfstandig fotograaf.
In 2018 kreeg ik de kans om een webshop op te zetten en daar uitvoering aan te geven. Die uitdaging pakte ik aan en dat deed ik naast mijn werkzaamheden als zelfstandig ondernemer. Dit deed ik tot aan 2019. Toen realiseerde ik me dat dit veel werk was. Daarom besloot ik daarmee te stoppen in 2019. Vanaf dat moment ben ik weer volledig huisvader en zelfstandig ondernemer.
In 2020 kreeg ik niet alleen te maken met beperkende maatregelen vanwege corona. Je kon niet zomaar meer fotoreportages plannen door deze maatregelen. Het gevolg was dat inkomsten hierdoor wegvielen. Dat was niet de enige reden waardoor de inkomsten wegvielen. In 2020 werd ik ziek. Het bleek te gaan om de chronische variant van clusterhoofdpijn. Het zou tot aan 2022 duren voordat dit alles behandelbaar zou zijn. Dankzij medicatie.
Het fotograferen besloot ik te laten voor wat het was. In plaats daarvan kwamen de webdiensten. Dit doe ik onder de naam De Goede Huisvader Web Services. Meer hierover lees je via www.goedehuisvader.com.
Wat doe ik?
In het dagelijks leven ben ik De Goede Huisvader. Wat houdt dat eigenlijk in? Beschouw ik mezelf als de perfecte huisvader? Heb ik mezelf gekroond of beloond met deze titel? Ben ik de perfecte man?
Helemaal niet. Het is een naam die ik in 2014 koos voor een project waarbij ik de wereld kennis wilde laten maken met een andere rollenverdeling. Een verdeling waarbij de man thuisblijft en de vrouw werkt.
Ik ben geen goede huisvader. Ik beschouw mezelf niet als perfect. Sommige huishoudelijke taken beschouw ik als noodzakelijk kwaad en het gaat vaak genoeg (gruwelijk) mis.
Is dat een antwoord op de vraag Wat doe ik? Misschien niet helemaal. Het is meer een antwoord op de vraag wat ik als De Goede Huisvader niet doe of ben.
De Goede Huisvader is inmiddels uitgegroeid tot een website waarop ik mijn visie deel met de rest van de wereld. Over verschillende onderwerpen. Daarnaast is De Goede Huisvader uitgegroeid tot een bedrijf. Onder deze naam presenteer ik mezelf als leverancier van webdiensten. De diensten zijn te vinden via deze website. Ik wilde de zaken graag gescheiden houden, vandaar twee websites. Dat is dus wel een antwoord op de vraag wat ik doe. Daarmee weet je alleen nog niet hoe ik dat doe.
Hoe doe ik dat?
Het idee is eigenlijk heel simpel. Via deze website schrijf ik over onderwerpen die ik belangrijk vind. Ik vraag aandacht voor zaken waarvan ik vind dat deze de moeite van het vermelden waard zijn. Dat doe ik al sinds 2014. Dat was het jaar waarin ik huisvader werd. Mijn werkzaamheden als leverancier van webdiensten combineer ik met mijn bestaan als huisvader.
Emancipatie
De drijfveer achter dit alles is emancipatie. Toen ik in 2014 als huisvader begon werd regelmatig de vraag gesteld waar ik toch als man aan begon. Jaren later wordt deze vraag nog steeds gesteld. Waarom ben ik thuis en werkt mijn wederhelft fulltime. Zou dat niet andersom moeten zijn?
Andere vragen die ons gesteld worden hebben betrekking op de vraag waarom zij gekozen heeft voor het aanhouden van haar eigen achternaam. Waarom koos zij niet voor mijn achternaam.
Het zijn allemaal voorbeelden van vragen die voortkomen uit een bepaald gevoel of vanuit een bepaald idee. Het idee dat dingen zo horen of moeten zijn, omdat ‘bekend’ of ‘gewoon’ is. Terwijl dit helemaal niet ‘gewoon’ of ‘bekend’ is.
Mijn idee is dat niet alleen vrouwen zich uit mogen spreken over emancipatie. Ook mannen mogen dit. Sterker nog: ik ben van mening dat mannen dit meer zouden moeten doen. Zonder dat dit een kwestie wordt van mansplaining.
Niet alleen wanneer het gaat om vrouwenemancipatie overigens. Er zijn meer voorbeelden van emancipatie. Denk aan emancipatie van bevolkingsgroepen of de LGBTQIA+ gemeenschap. Ook daar moet over gesproken worden. Niet alleen door de personen die ermee te maken hebben en die de noodzaak voelen voor verandering. Zij die toekijken vanaf de zijlijn zouden zich naar mijn idee meer moeten uitspreken. Niet door te veroordelen, maar door woorden van steun en acceptatie. Dat is precies wat ik wil doen. Noem dat mijn mission statement.
Web services
Hoe zit het dan precies met die webservices? In het Nederlands mag je dat gewoon webdiensten noemen. Meer informatie is te vinden via www.goedehuisvader.com.