Op de radio

Op 28 april 2016 reden we terug naar huis. We hadden Koninginnedag gevierd in Nieuwegein en op de radio (NPO Radio 2) werd de oproep gedaan om te vertellen wat je gedaan had die dag. Het gevolg: zoonlief mocht tijdens De Staat van Stasse vertellen over zijn dag. Een ander gevolg: dochterlief was enorm teleurgesteld dat zij niets mocht zeggen. Gelukkig werd dat een dag later goedgemaakt.
Dit bericht is afkomstig van mijn oude blog. De komende tijd plaats ik meer blogs welke afkomstig zijn van deze website en de moeite waard zijn om te delen. 

Mijn kinderen hebben een aparte muzieksmaak. Natuurlijk houden zij van de muziek die speciaal gemaakt is voor kinderen (al zet ik bij de teksten van K3 nog wel wat vraagtekens). Ook houden zij van “andere” muziek. Zo is zoonlief fan van 2Cellos en van AC/DC (Thunderstruck). Dochterlief luistert graag naar Les Carnavales des animaux van Camille Sant-Saëns en naar Trio met hun Da Da Da.

Met de woorden “Hé, zal ik bellen?” begon een leuke episode. Eentje waarover ik in 2016 al een blog schreef. Omdat in de tussentijd ik wisselde van website(s), besloot ik een nieuwe editie van deze blog te plaatsen. De onderstaande blog is geschreven op 28 april 2016. De aanpassingen zijn van januari 2018. Inderdaad, twee jaar later, want het wordt hoogtijd om alle oudere (en interessante blogs) ook op te nemen op deze website.
De woorden “Hé, zal ik bellen?” waren afkomstig van mijn wetenschapper. Er begon gisteravond een bijzondere episode in ons leven. Deze eindigde vanavond met een tweede interview met een van onze kinderen op de radio. Geweldig natuurlijk!
Terwijl we na een leuke Koningsdag terugreden van Nieuwegein naar huis besloot mijn echtgenote te bellen met De Staat van Stasse. Ik zei haar nog, terwijl ik over de N11 reed, dat het weinig zin zou hebben. Er zouden wel heel veel mensen bellen om een plaat aan te vragen voor een Koningsdagspecial (de Muzikale Vrijmarkt). Groot was mijn verbazing dat ze een van de medewerkers aan de lijn kreeg. We zouden teruggebeld worden, zodat zoonlief zijn favoriete plaat aan kon vragen: Thunderstruck van AC/DC. Een van de aanwinsten die ik afgelopen zondag eindelijk op vinyl gekocht had in de Leidse platenzaak Plato. Meteen na thuiskomst moest die op van zoonlief en ‘goed’ hard.
Het werd dus Thunderstruck van AC/DC. Dat had mijn echtgenote doorgegeven en gevraagd werd of de kinderen er ook nog wat bij wilden vertellen. Over Koningsdag en over dit nummer. Dante mocht als eerste en nadat hij klaar was met zijn interview werd de muziek gestart. Het gevolg; een -ik druk mij voorzichtig uit- een huilende dochter. In het filmpje dat ik doorstuurde via de Facebook-pagina van dit schitterende radioprogramma was een duidelijk huilende dochter te horen. In een reactie liet men weten het vanavond goed te willen maken.
Even voor half negen vanavond werd ik gebeld door niemand minder dan Stefan Stasse (de avond ervoor werd hij vervangen door Jeroen Kijk in de Vegte). Na even wat vragen van mijn kant beantwoord te hebben, was het de beurt aan dochterlief voor een diepte-interview. Over wat ze vandaag gedaan had en welk nummer ze nu precies wilde horen. Haar keuze was meteen duidelijk: Trio met Da Da Da.
Het fragment van woensdag 27 april.
Het fragment van donderdag 28 april.

Twee jaar later

Nog altijd heeft zoonlief het over zijn interview op de radio. Hij vond het geweldig.