Iedereen lijkt boos op elkaar

Een van de voor mij beste stappen die ik op social media gezet heb de afgelopen tijd is het ontvolgen van enkele socia media accounts. Dat gaat om de accounts van de media. Ik heb een bewuste keuze gemaakt in een tijd waarin iedereen boos is op elkaar om niet meer te zien wat ik eigenlijk niet wil zien.

Noem het struisvogelpolitiek of weglopen. Misschien is het de andere kant op kijken. Ik weet wel beter. Op mijn telefoon staan gewoon nog de apps die ik nodig heb om het nieuws te kunnen volgen. Sterker nog, sommige apps staan zo ingesteld dat ik een bericht krijg wanneer er iets belangrijks is voorgevallen.

Op social media is het verleidelijk om de makers van het nieuws te volgen. Bijkomend nadeel, voor mij, dat zijn de reacties die gegeven worden op het nieuws. Mocht ik de reacties geloven, dan is Nederland massaal naar rechts opgeschoven. Misschien zelfs wel naar extreemrechts. Ook zijn veel mensen van mening dat we massaal voorgelogen worden door de overheid. Of het nu gaat om de stikstofproblematiek of het klimaat, MH17, de installatie van een nieuwe burgemeester of een actie uitgevoerd door de politie. Het maakt niet uit, er klopt helemaal niets van. En dat moet worden gemeld in de reacties onder deze berichten. De grens voor wat je wel of niet kunt doen wordt ruimschoots overschreden. Alles is geoorloofd, zo lijkt het. Ja, want er wordt voortdurend geschermd met vrijheid van meningsuiting. Men vergeet hierbij dat deze vrijheid van meningsuiting niet gelijk is aan belediging of erger.

Geen moraalridder

Nee, zelf ben ik heus geen moraalridder. Wanneer ik denk dat er iets te melden valt dat niet in orde is, dan laat ik dit ook weten. Niet onder de berichten overigens. Daarmee ben ik al lang geleden gestopt. Nadat ik als reactie zeer negatieve reacties terug kreeg. Nee, mijn reactie was er dan niet een van belediging.

We leven in een tijdperk waarin veel mensen boos zijn. Ze voelen zich niet gehoord door de politiek of ze zien zaken net iets anders. Anders hoeft overigens niet altijd verkeerd te zijn. Tenzij het natuurlijk wetenschappelijk is onderbouwd. Juist dat laatste is iets waar tegen men de laatste tijd vooral ageert. Hoe kan het dat de wetenschap komt met een conclusie waar men niet achter staat? Of liever: welk recht heeft de wetenschap om dit te doen? De cijfers kloppen niet, de onderzoeken zijn te politiek gekleurd en – vooral – het is tijd voor opstand.

In een roerige paar weken hebben we allemaal kunnen zien wie er boos zijn. Met als hoogtepunt het protest van de boeren. Nu kom ik uit op een gevoelig onderwerp. Iets waarover ik de afgelopen tijd niet echt een mening heb gegeven. Eigenlijk had dit voornamelijk te maken met mijn drukke werkzaamheden. Er was nog iets anders. Wanneer ik stelling zou nemen, via mijn website, wat zou dit voor gevolgen hebben? Scheldpartijen? Beledigingen? Zat ik daarop echt te wachten? Eigenlijk niet.

Nu begrijp ik dat ik begonnen ben aan iets, maar nog steeds geen mening gegeven heb. De boeren in ons land zijn boos en met hen veel andere mensen. Ze steunen de boeren, omdat ze oneerlijk behandeld worden. Wanneer ik zou zeggen dat ik ze steun, dan krijg ik bijval van de voorstanders. Wanneer ik zou zeggen dat ik ze niet steun, dan krijg ik bijval van de tegenstanders. Nog steeds geen conclusie.

Of ik de boeren wel of niet steun. Het maakt niet uit. Op dit moment is het zo dat het schrijven over gevoelige onderwerpen een moeilijk iets is. Dat is als schrijver / blogger soms lastig. Hoe zorg je ervoor dat de boodschap goed naar voren wordt gebracht? Hoe voorkom je verder dat je dan niet wordt overladen met allerlei beledigingen? Dat is een moeilijke kwestie.

Vrijheid van meningsuiting

Wat het niet makkelijker maakt: die vrijheid van meningsuiting. Die zou natuurlijk ook voor mij van toepassing moeten zijn. Zelfs wanneer je het niet eens bent met de boodschap die ik breng. Wanneer de boodschap niet beledigend of kwetsend is, toch? Laat dat nu net een probleem zijn. Voor sommigen is deze vrijheid van meningsuiting beperkt. Beperkt tot alleen een standpunt. Al het andere dat is onzin of wat dan ook.

We leven dus in een tijdperk waarin heel veel mensen boos zijn. Deze boosheid leidt in sommige gevallen tot beledigingen en het overschrijden van de grenzen van fatsoen. Dat is dan ook een goede reden voor mij om op social media geen nieuwsorganisaties, nieuwsrubrieken of mediaorganisaties te volgen. En weet je wat? Het is best fijn.