Het leven als superhelden, maar dan in vermomming

Omdat ik vanavond mijn recensie over de animatieserie De Wonderlijke Wereld van Gumball (The Amazing Life of Gumball) teruglas, besloot ik even goed na te denken over de series die mijn dochter vandaag de dag kijkt. Een springt er tussenuit. Dat zijn de belevenissen van de familie Thunderman uit Schuildorp. Deze serie gaat over het leven als superhelden, maar dan in vermomming.

Genre

Laat ik beginnen met het genre. Dit noem je tegenwoordig een live-actioncomedy. De serie werd voor het eerst uitgezonden in 2013 en eindigde in 2018. Mocht je denken dat de serie hierna in het archief zou verdwijnen… denk nog maar een keer goed na. Er is een goede reden waarom ik over de serie schrijf, want mijn dochter is groot fan. Inmiddels heeft ze alle honderd afleveringen gezien. Is ze er klaar mee, dan begint ze gewoon weer van vooraf aan.

Anders dan De Wonderlijke Wereld van Gumball (recensie hier) is dit een serie met ‘echte’ mensen. Behalve dan het konijn dat een rol van betekenis speelt…

Thunderman

Deze serie draait om het leven van de familie Thunderman, die bestaat uit ouders Henry (“Hank”) en Barbara (“Barb”), de tweeling Phoebe en Max, Nora, Billy en Chloe. Een huis vol dus. Niet alleen dat, want ze beschikken allemaal over hun eigen -unieke- superkrachten. Dan is er nog een konijn, dat kan praten. Dat is Dr. Colosso. Dat hij kan praten heeft een goede reden. Het is een straf, omdat hij eigenlijk een schurk is. Dit is een straf die hij gekregen heeft.

De straf die Dr. Colosso gekregen heeft zit hij uit bij Max. Ondertussen laat Max zich graag inspireren door Colosso, want eigenlijk wil hij niets liever dan een schurk worden. De rest van de familie wil graag gewoon niets liever dan goede superhelden zijn. Vooral Phoebe. Ze doet er alles aan om vooral in goed te scoren bij de voorzitter van de Raad van Helden (Hero League), Super President Evelyn Kickbutt. Haar pogingen hebben wisselend succes.

De serie zag het levenslicht in 2013. De laatste aflevering werd uitgezonden in 2018. Dankzij de televisiezender Nickelodeon en de streamingdienst Netflix kun je de afleveringen van The Thundermans gewoon nog steeds bekijken. Tot vervelends aan toe. Dat zorgde ervoor dat ik op een gegeven moment dus niet wist hoe de echte stemmen van de acteurs die in de serie de rollen vertolkten klonken.

De uitzendingen via Nickelodeon in Nederland worden overdag nagesynchroniseerd en wanneer je een bepaald leeftijdsprofiel ingesteld hebt voor je kind, dan wordt de serie automatisch aangeboden in het Nederlands. Dit leverde verwarrende situaties op. De stemmen deden me denken aan stemacteurs uit andere series. Blijkbaar hebben we in Nederland en Vlaanderen niet veel stemacteurs? Of zouden ze een exclusief contract getekend hebben? Ik heb geen idee.

Eigenlijk is de serie veel van hetzelfde. Voorkomen dat de ware identiteit van de superhelden die hun onderkomen gezocht hebben in Hiddenville of Schuildorp niet wordt achterhaald, terwijl ze de wereld beschermen tegen elke vorm van gevaar. In dat opzicht is de serie niet anders dan iedere andere serie of film waarin superhelden een rol spelen. Vanzelfsprekend is de serie afgestemd op het kijkend publiek. Flauwe grappen dus. Heel erg flauw. Wanneer je die grappen een of twee keer hebt gezien zijn ze leuk, heb je ze acht of negen keer gezien, dan zijn ze ronduit vervelend. Heb je ze twaalf of dertien keer gezien of gehoord (omdat je er werkelijk waar niet meer naar kunt kijken), dan is het onmogelijk om de scenes niet meer belachelijk te maken. Tot ergernis in dit geval van mijn jongste overigens.

Na een aantal keer de discussie aangegaan te zijn of ze een bepaalde aflevering wel of niet gezien zou hebben, besloot ik dat niet meer te doen. Zij was echt van mening dat ze de aflevering niet gezien had. Ik wel. Zelfs nadat ik vertelde wat de acteurs in de opvolgende dialogen zouden zeggen, was ze nog steeds niet overtuigd.

Misschien zijn de echte fans van de serie het er niet mee eens, maar ik ben van mening dat het gezin nogal egoïstisch is. Natuurlijk, ze willen er alles aan doen om de wereld te redden. Het probleem is alleen dat ze er vooral op gericht zijn om vooral zichzelf willen redden. Alles om ervoor te zorgen dat vooral zij als eerste gered worden. Want, stel je voor, dat de ware identiteit bekend zou worden. Wanneer je vervolgens ziet dat er verbinding gemaakt wordt met een locatie waar de voorzitter van de Hero League te vinden is kun je eigenlijk alleen maar de vraag stellen waarom het gezin Thunderman daar dan niet is.

De hoofdrolspelers

Waarom

Het is een logische vraag waarom ik een recensie schrijf over een televisieprogramma waar ik eigenlijk niet eens graag naar kijk. Simpel: omdat ik van mening ben dat dit een programma is dat de moeite van het vermelden waard is. Waarom is dat zo?

Het is zeker niet het beste televisieprogramma voor kinderen dat ooit is uitgezonden. Het is wel een van de programma’s die regelmatig uitgezonden worden en herhaald worden. Blijkbaar is er vraag naar. Dit is een programma dat bekeken wordt. Het spreekt kinderen van een bepaalde leeftijd aan en dat heeft vermoedelijk te maken met die flauwe humor die ik aanhaalde. Het idee dat die superhelden ook wel eens domme fouten maken. Daarnaast het idee dat er door een van de gezinsleden aan de stoelpoten wordt gezaagd. In dit geval is dat Max. Hij heeft de intentie om eigenlijk gewoon een schurk te worden. In die poging om schurk te worden, maakt hij zichzelf uiteindelijk belachelijk. Ook dat spreekt kinderen aan.

Tenzij ik er gewoon helemaal naast zit. Dat kan natuurlijk ook.

De serie scoort in ieder geval wel heel erg goed op de schaal van irritatie. Er is een zeer hoge irritatiefactor. Zeker wanneer je de nagesynchroniseerde versie bekijkt. Ik vraag me voortdurend af waarom we series voortdurend moeten blijven nasynchroniseren. Vanaf een bepaalde leeftijd kunnen kinderen ook gewoon ondertiteling lezen. Sommige teksten zijn lastig te vertalen en bepaalde situaties komen nu eenmaal niet over zoals bedoeld in het Nederlands. Dat geeft de serie nog meer kracht als het gaat om die irritatiefactor.

Netflix

In een eerdere versie van dit artikel sprak ik de wens uit dat Netflix met een optie zou komen om series te kunnen verbergen. Die is er inmiddels. Het nadeel is alleen dat dochterlief dan gewoon overschakelt naar een ander profiel. Bijvoorbeeld naar dat van haar moeder of haar zus. Die hebben nog geen pincode ingesteld. Ik heb dat wel gedaan, nadat ze voor de zoveelste keer mijn profielfoto gewijzigd had en de leeftijdsbeperking weer eens ingesteld had op zes jaar.

Ik weet het, ze is een Netflix-pro.

Henry Danger en Perfect Strangers

Een hogere irritatiefactor dan deze serie? Het kan hoor! Ik noem maar even Henry Danger. Een serie uit dezelfde stal. Ook hier speelt een superheld de hoofdrol. Het voert te ver om hier nog een recensie over te schrijven, simpelweg omdat ik hier de kracht niet meer voor kan opbrengen. Vergelijk het met een moderne versie van de serie Perfect Strangers, die tussen 1986 en 1993 uitgezonden werd. Dat was na een seizoen al niet leuk meer, omdat neef Balki uiteindelijk gewoon iedere aflevering dommer werd. Dat is in deze serie ook zo. Sterker nog, anno 2023 is de serie Perfect Strangers vanwege stereotypering overigens not done. Zover zal het naar mijn idee niet komen als het om Henry Danger gaat. Die serie is te braaf daarvoor. Gelukkig maar, het is een kinderserie!

Wat betreft The Thundermans, denk ik dat we nog wel even vastzitten aan de herhalingen. Tenzij Nickelodeon besluit tot een vervolg. Wie weet, een film of een miniserie. Dat schijnt namelijk ook nog steeds het geval te zijn als het gaat om The Amazing World of Gumball…

Maar goed, wat weet ik er nu vanaf? Ik denk dat ik maar ga stofzuigen. Daar ben ik toch veel beter in… (geloof ik).

Gerelateerd

Afbeelding: schermafdruk IMDB.