Een grotere televisie

We waren net verhuisd en wat bleek? Er was iets aan de hand met de televisie. Werd het tijd voor een grotere televisie of was er meer aan de hand? 

Januari 2008. Het was alsof we Playmobil meubels neergezet hadden in een echt huis. Dat kwam omdat we verhuisden van een kleine flat naar de hoekwoning waarin we nu wonen. 

Daar zaten we dan. Op de nieuwe bank. Die was er wel, want de oude was echt te klein. Dit was een bank van formaat. We zeiden als grapje tegen elkaar: “Een bank voor volwassenen.” 

Ze zei tegen mij dat ze niet alles goed kon zien op de televisie. Dit was het moment om weer eens ter sprake te brengen dat de eerder uitgesproken wens er nog steeds was om nu eindelijk eens over te stappen naar een plat model. We hadden een ouder model. 

Een dag later stonden we in de winkel en dachten we na over wat dan groot genoeg was. Hoeveel inch? Waarom inch? Waarom niet gewoon centimeter? De verkoopmedewerker wist dat ook niet. Bovendien vond hij ons lastig, want we deden er te lang over. 

Even leek het erop dat mijn missie kansloos bleek. Ze was nog niet overtuigd. Toen zag ze er een die voorzien was van een leuke prijs. We stelden samen vast dat die wel groot genoeg moest zijn. Al stonden we er wel wat dicht op natuurlijk. Misschien hadden we dat nog even moeten testen. We besloten het model te nemen. 

Afrekenen, thuis aansluiten en klaar. Dat ging allemaal best makkelijk. Geen gezeur met kabels, want het model dat we hadden was dan wel een ‘groot’ model, het was wel een HDMI-model (ja, dat kon ook).

Haar eerste opmerking daarna: “Nee, ik kan het nog steeds niet zo goed zien.” 

Twee weken later droeg ze een bril. We hadden ook een grotere televisie…

Afbeelding bovenaan deze pagina: Unsplash.