Apparaten gaan stuk. Dat gebeurt. Televisies ook. De eerste platte televisie ging stuk. Het verkoopgesprek dat volgde toen we een nieuwe televisie gingen kopen zorgde voor vraagtekens.
“Jazeker, meneer!”
Moest dat nou? Iedere zin afsluiten met het woord meneer? Met een beetje vriendelijkheid is niets mis. Je kunt het ook overdrijven.
Toch vroeg ik het nog een keer, want ik wilde het zeker weten. Misschien had de verkoper de vraag niet goed begrepen.
“Dus, een televisie zoals die daar zou ook ongeveer zes jaar mee gaan. En dat terwijl die vijfduizend euro kost?”
“Jazeker, meneer!”
Jazeker, meneer! Jazeker, meneer.
Jazeker dat ik dus niet zo’n duur ding ging kopen! Daarmee schoot Mister Sales Man zichzelf dus in de voet. Há!
“Goed, dan doen we die dus,” zei ik een beetje twijfelend richting mijn wederhelft. In een poging om ook maar een beetje stoer over te komen richting de Jazeker-meneer-verkoper.
“Dat is dan weer niet verstandig.”
Meneer?
“… meneer….”
Ah ja…
“Dat model is een budget model. De levensduur daarvan is echt beperkt.”
Godsamme! Ook dat nog.
“Leg eens uit, meneer,” vroeg ik.
Er volgde er uitleg. Gek genoeg, er zat wel wat in. Nee, hij probeerde ons niet dat idioot geprijsde model aan te praten.
Toch zat het me niet lekker. De wetenschap dat alle dure modellen volgens hem maar zes jaar meegaan. Ik wees ze een voor een aan. Iedere keer de bevestiging. Geen uitzondering mogelijk. De Jazeker-meneer-verkoper was onverbiddelijk.
Ik wilde bijna naar het stel toe lopen dat voor een van die dure modellen stond. Ze waarschuwen. Ze zeggen: “Doe het niet, want de Jazeker-meneer-verkoper heeft gezegd dat die maar zes jaar meegaat.” Toen hoorde ik de man tegen de vrouw zeggen: “Ja, maar ik moet toch wel een beetje voetbal kunnen kijken?” Vanaf dat moment gunde ik hem die televisie. En de zes jaar. Misschien zelfs minder. Een week.
À propos, de televisie is inmiddels bijna tien jaar oud. Eat that Jazeker-meneer-verkoper…
Afbeelding bovenaan deze pagina: Unsplash.
