Op social media wordt de hashtag #moederhart gebruikt om aan te geven dat men de noodklok luidt over de coronamaatregelen op scholen. De vraag van deze schrijvende huisvader is dan: Waar was dat moederhart eigenlijk?
Het risico bestaat dat wat ik schrijf tegen me gebruikt zal worden. Dat kan ervoor zorgen dat sommigen iets hebben om me mee om de oren te slaan. Toch vond ik het belangrijk genoeg mijn boodschap te delen. Deze boodschap gaat over de selectieve verontwaardiging naar aanleiding van de uitzending van Jinek van donderdag 11 maart.
Sinds maart 2020 maak ik als onderdeel van de lockdown iedere dag een foto. Er zijn momenten geweest waarop ik geen foto’s maak, dus ik ben nog lang niet aangekomen bij 365 foto’s. Toch is vandaag een belangrijke dag. Een dag die uiteindelijk alles te maken heeft met deze fotoserie. Het is 27 februari 2021.
Via Facebook en Instagram stelde ik de vraag of de volgers konden zien welke symbolen of verborgen boodschappen te vinden zijn in de foto’s die ik heb gemaakt voor de reeksen “Leven in Quarantaine,” “Thuiswerken” en de foto’s die ik maak met als titel “Lockdown 2.0.” Het was te moeilijk, denk ik… Geen zorgen. Ik help je er graag bij om foto’s te ontleden.
Het zijn soms geen gemakkelijke jaren geweest. Na de gedwongen overstap naar speciaal basisonderwijs voor ons oudste kind, brak er een moeilijke tijd aan. Een tijd van geweld, van pesten. In het laatste jaar kies je normaal gesproken voor de school van je keuze. Hoe ging dat in ons geval?
Een witte wereld. Daarin ontwaakten wij, net zoals veel mensen. Het werd een dag waarop ineens alles anders was, zo leek het. Even was COVD-19 of corona ver weg. Een winterse wereld zorgde daarvoor.
Hoewel de avonturen van Taco Tapir geschikt zijn voor jongere kinderen dan de mijne, vond ik het een goed idee om aandacht te besteden aan het idee van Renske en Cesar. Via Instagram vroegen ze aandacht voor iets dat geboren is in de lockdown: Taco Tapir.
Na het spervuur van alle berichten – te vergelijken met diarree – over het nieuws dat het mogelijk is voor bedrijven of instellingen om mensen zonder vaccinatie te weigeren doe ik er nog een schepje bovenop. Mijn vraag is simpel. Of je wel of niet mee wilt doen met deze maatschappij of niet. Ben je erop tegen, dan doe jet toch niet mee?
Getriggerd door een artikel in Het Parool vandaag dacht ik vandaag aan The Day the Music Died. Lang voordat ik geboren werd, vond er een gebeurtenis plaats waarover mensen jaren en jaren later nog steeds konden praten. De noodlottige laatste vlucht van The Big Bopper, Ritchie Valens en Buddy Holly. Hoe kan het toch dat deze gebeurtenis nog steeds besproken wordt?
De corona crisis is voor Nederland bijna een jaar oud. Reden tot een feestje is er niet echt, want we zitten nog steeds vast aan strenge maatregelen. Maatregelen die bij sommigen het slechtste naar boven halen. Bekijk je het vanaf een afstand, dan valt een ding op: Wie het sterkst is, die blijft over.